Een veilig thuis en een toekomst voor tienermoeders en hun kinderen

Doel van dit project is om tienermoeders  en hun kinderen te redden van de straat en ze een veilig thuis en een opleiding te geven.
Locatie: Kikwit, een stad met 400.000 inwoners in de provincie Bandundu.

Door  jarenlange oorlog, ziekte en ontheemding zijn duizenden kinderen wees geworden en op straat terechtgekomen. Daar zijn ze niet veilig. Maar ook binnen het gezin of de familie komt het maar al te vaak voor dat meisjes worden verkracht.

We dragen in Kikwit de zorg voor ongeveer 40 tienermoeders in de leeftijd van 12 tot 18 jaar en hun kinderen.

- Sommige meisjes hebben geen familie omdat de ouders zijn gestorven.
- Anderen hebben wel familie, maar zijn zwanger op straat gezet. Volgens de traditie keert men zich af van ongetrouwde moeders. Men ziet hen als heksen die onheil veroorzaken.
- Soms zijn ze afkomstig uit een ander deel van Congo, daar door milities gekaapt, verkracht en op een willekeurige plek weer op straat gegooid toen ze zwanger bleken.
- Soms zijn ze rijk opgegroeid. Volgens de traditie heeft de familie van de vader echter het recht om alle bezittingen op te eisen wanneer die sterft. Zo belanden talloze vaderloze gezinnen op straat.

De meisjes wonen nu in een oud huis dat door de Katholieke kerk aan Fondation MESA (onze partner in de regio) is geschonken. Ze sliepen er voorheen op de grond en er werd 's nachts over hen gewaakt. Voor hun onderhoud en dat van hun kinderen moeten ze nog steeds vaak bedelen. Het huis bestaat uit een paar slaapkamers en een grote woonkamer maar bevat geen keuken en geen sanitair. Rondom het huis is er wat open ruimte en een eindje bij het huis vandaan is een stukje grond dat kan worden bewerkt.

We hebben voor dit project vier doelstellingen:
1. Het huis uitbreiden met meer kamers, een keuken, sanitair en een kleine bakkerij.
2. In de eerste levensbehoeften voorzien: keukenmaterialen, (baby/kinder)bedden, (baby)kleding, speelgoed en gereedschap om de tuin te bewerken.
3. Onderwijs in lezen en schrijven: sommige meisjes kunnen dat wel, maar anderen niet.
4. De moeders een beroep leren waarmee ze voor zichzelf kunnen zorgen als kapster, coupeuse/naaister, of bakker.

We doen sinds 2014 wat we kunnen om hen te helpen:
* We hebben 22 tweedehands bedden, kleding, babyspullen, en tuingereedschap gebracht. De tuin voorziet nu voor een deel in hun voedingsbehoefte.
* We hebben 31 tweedehands handnaaimachines gebracht. Oude handnaaimachies zijn opgeknapt in de werkplaats van de kerk en omgebouwd tot trapnaaimachines.
* Er is een naai-opleiding gestart in een leegstaand lokaal bij de nonnen in het dorp. Stoffen om mee te naaien worden soms gedoneerd door de nonnen (zie foto homepage), soms gekocht van de opbrengst van verkoop van wat gemaakt is en soms sturen we die.
* De meisjes die analfabeet zijn krijgen les in lezen en schrijven van een van de nonnen.

Vanaf september 2017 zullen er ook lessen in administratie worden gegeven.
Inmiddels zijn er 15 meisjes afgestudeerd als naaister. Zij hebben zelfstandige huisvesting gevonden en verdienen hun eigen inkomen met hun naaimachine.